Helaas, de verloonde bevolking neemt enkel toe. Persoonlijk denk ik niet dat de loonimpuls de beste motivatie is om mensen iets creatiefs te laten doen. Eventueel iets productiefs (zoals een robot of een computer). TED heeft een interessante lezing over motivatie wat dat betreft, maar het heeft geen zin die allen hier te posten. Laat ik er even wat Belgische statistieken bij halen.
Het mag duidelijk zijn, erg zelfstandig zijn we niet aan het worden. Vanwaar die ommekeer tussen 2003 en 2005 komt kan ik ook niet verklaren. Enkel toejuigen.
Sinds de verdubbeling van de werknemers (en in theorie werkgevers) zou men kunnen stellen dat iedere arbeider/bediende de helft zo veel moet gaan werken. De vrouwen zijn toegetreden tot de arbeidsmarkt. Indien iedereen dus evenveel blijft werken zal de werkgever geneigd zijn de helft zo veel per aangeboden stuk arbeid te betalen. Dit kan men dan weer counteren door te zeggen dat met de komende vergrijzing iedereen offers zal moeten maken, dus een inflatie van de arbeid(als verhandelbaar iets) zal ondergeschikt worden aan de enorme toename (niet enkel aan de aanbodszijde dus) van de vraag (naar arbeid).
Mensen langer doen werken zal hun vrij maken van de beknottende (failliete) overheid die anders in hun pensioenen moet voorzien. Wees onafhankelijk en verhuur jezelf! Dit valt echter minder in de smaak bij de vakbonden en andere grijsaards die te oud zijn om te doen waar ze goed in zijn. Ik moet wel akkkoord gaan met de werkgeversorganisaties wanneer ze stellen dat de lonen niet verder belast kunnen worden. De werklozen die hun inkomen krijgen van rente op hun kapitaal lijkt me een betere bron (slechts 0-15% ipv 38-48% zoals bij lonen).
Nu kan je wel stellen dat degenen die dat kapitaal vergaard hebben dat doen omdat ze zo goed met geld overweg kunnen en zo onvermijdelijk werk aanbieden waar er voorheen geen was (omdat ze winst willen maken en dat is goed). Maar de feiten spreken dit tegen. Minder werknemers betekent minder kosten en meer werknemers betekent elke werknemers minder betalen (of minder voorzien in veilige werkomstandigheden etc). Dat optimale allocatie het gevolg is van de zorgvuldige speculant die enkel op deze manier de markt vrij kan laten spelen getuigd van een naïeve instelling die zelfs Adam Smith niet deelt.
Vrije markten doen zich trouwens niet voor, behalve op de groentemarkt en op de beurs. En zelfs die gevallen komen slechts in de buurt van de heilige theorie. Ik ben de laatste die pleit voor centralisatie. Maar de eerste voor democratie. Over onze werk- en leefomgeving. Wat we de hele dag doen, waar we de hele nacht slapen. Dat zijn dingen waar de democratie het eerst zou moeten spelen. Niet omdat democratie zo iets fantastisch is, het is hooguit uit te stellen. Ze zijn met meer. Laten we dat beseffen, het niet bestrijden maar omarmen en mee leren omgaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten