maandag 31 mei 2010

KMF lezingen

Er zal minstens(links versus rechts, ecologie als ideologie) 1 lezing zijn over politieke filosofie. 1 over bio-ethiek (hoe realistisch en praktisch is de Nuremberg-code? Guido Pennings als mogelijke spreker). Mogelijks 1 over kennis en wijsheid en eventueel 1 over de alledaagse relevantie van filosofie (of van een filosoof: Bv. Noam Chomsky's activiteiten naast taalfilosofie).

Lezingen die ik afgelopen jaar heb bijgewoond (al dan niet georganiseerd door het KMF) en dus (betwistbaar, zoals alle dingen) iedereen (elke eerste jaar, volgend jaar) zou mogen bijwonen:
Hoe de opleiding ingevuld wordt aan Gent. Tips voor de richting (hoe examens af te leggen, vakken te leren). Homeopathie afbreken (Braeckman). Het cognitieve dier (Marc Beckoff. Nee niet alleen de mens heeft cognitie, vuile essentialisten!). Low Impact Man (mogelijks te concreet, terugplooien op politieke filosofie debat). Nietzsche (Patrick Loobuyck, ziet het ook zitten om het opnieuw te doen. Liefst nog wat verregaander). Kant (groepsbesprekingen met E. Acosta + 3e of 4e laatste lezing van Boehm). Politieke filosofie (inleiding, mogelijks ben ik bevooroordeeld door vorige opleiding). Morele kennis (Commers bijles door Constantijn). Religie, een evolutionair bijproduct (Oxford onderzoek in kinderschoenen, Vandermassen was aanwezig). Beatens & Commers (genoteerd als versus, al ontkennen ze dat beiden stellig). Phaedo (Jop van Eck van Groningen ui U4 samenwerking, via Danny Praet).

Zie daar mijn inspiratie. In alle eerlijkheid, liefst zou ik mensen verplichten elke maand anderhalf uur een lezing van Chomsky online te bekijken. Maar mensen verplichten, dat is altijd al problematisch geweest voor anarchisten. 1tje laten projecteren (met hoge beeldkwaliteit en zelf getranscribeerde nederlandse ondertiteling bijvoorbeeld) in een auditorium moet toch lukken.

Israëls' recentste actie lijkt in ieder geval voldoende mainstream stof te doen opwaaien. Over belgische deelname in afghanistan en vlaamse medeplichtigheid in irak ligt niemand blijkbaar wakker. De te-dicht-bij-mijn-bed-show?

vrijdag 28 mei 2010

Schemata

Individueel Schema: Op psychologisch niveau.
Concurrentie versus Samenwerking.
Think locally, act globally versus Think globally, act locally.
Economie (aankoop van eindige grondstoffen & onmisbaar geachte producten -bijvoorbeeld: bier-) of Astronomie: leren navigeren aan de hand van de sterren.
Mensen zich te pletter laten lopen versus Controle uitoefenen, stabiliteit.
Winnen ten koste van de ander versus Stilstaan, achteruitgaan
Ideologie versus Vrijheid, democratie en ruimte voor vaagheid
Zekerheid, existentieeren versus Onverschilligheid, beperken van mogelijkheden.
Handelen in de wereld versus Handelen voor (of met) de wereld.
Een ander benadelen versus Jezelf benadelen.
Babbit, george soros versus Noam chomsky, world social forum.
Wil tot macht versus Sucker for a lost cause.
Je rechten uitoefenen versus Het hebben over andermans' plicht.
Vrijheden benutten versus Democratie, geloof in de mensheid.
Concrete doelen bereiken versus Praten, tevredenheid.
Cultuur als laagje vernis, ten volle (evolutionaire) mechanismen gebruiken versus Leren, iets opbouwen.
Instappen met de lobby's, de gevestigde orde en affirmeren versus Verzet, vredevolle commentaar vanaf de zijlijn.
Men word wordt wel eens verweten zwart-wit te denken bij geschematiseer en concrete, consequente consequentialistische dichotomieën. Natuurlijk gaat het om gedachte-associaties. Vanzelfsprekend kan een contradictie omgebogen worden tot een paradox in een flexibele geest. Maar compartimentalisatie kan enkel leiden tot cognitieve dissonantie. Wie deze a priori wil bestrijden begaat geen naturalistische fout, maar houdt zich mogelijks vast aan een waanbeeld.
Collectief Schema: op politiek niveau
Sinds 1870 natie-staten versus Marxisme
Iedereen die onbekend is uitsluiten versus Alle beleggers tegen te muur
Italië en Duitsland (tot 1940) herhalen versus Terugplooien op romantiek
Spanje, Portugal & Griekenland (tot 1970) opdringen versus verre toekomst, verleden
Verslagen versus Underdog, stille (onbewuste) massa
Wetenschap versus Filosofie (risico van irrelevantie)
Veel controversiëler kan ik het momenteel niet formuleren. Misschien het wat hebben over Gorilla's versus Bonobo's.

zondag 23 mei 2010

Politiek

De politiek lijkt enkel te gaan om welke territorium men wil regeren (en de inwoners natuurlijk). Vooral deze partijpolitieke perikelen lijken wederom een verkiezing te zijn van alles behalve een beleid. Als ik dan toch mijn favoriete gebied moet verklaren, laat het dan het waasland zijn. Waarom niet de hele wereld? Omdat ik nog niet overal in de wereld heb gewoond en dus niet vertrouwd ben met alle culturen. Dus met hun talen, socio-economische lagen en rituelen. Naar voorbeeld van NGA kan ik me wel vinden in een nabootsen van de polis Gent. Maar dan meteen met échte onafhankelijkheid. Niet alleen politiek of economisch. Méér! Ecologisch! De meerwaarde tegenover een stad is dat hier een hele micro-cosmos mogelijk is. Een menselijk habitat dat niets hoeft te vrezen van de nakende overstromingen. Paaldorpen zullen ongetwijfeld op middellange termijn ontwikkeld moeten worden. Op korte termijn moeten we echter onmiddelijk beginnen met lokaal gegeteelde en gekweekte levensvormen die we cultiveren en domesticeren. Om dat alles biologisch te houden, zal iedereen een beetje meer moeten bijdragen. Industrialisatie was zeer goed voor massaproductie, maar is ten koste gegaan van kwaliteit. Een partij van de liefde! Zelfliefde! Van't wase land. De rest moet hun plan maar trekken. Natuurlijk ben ik geen seperatist! Een confederaal Oost-Vlaanderen mag gerust blijven bestaan. Napoleon zijn historische nalatenschap moet behouden blijven. Lumumba was ook franstalig. De Belgische cultuur zal immer een invloed blijven uitwerken en dat moeten we niet ontkennen. Vandaag, 50 jaar geleden hebben de belgen in Congo een goede, fatsoenlijke verkiezing georganiseerd. Toen het democratisch proces echter Lumumba verkoos hebben de belgische regering samengewerkt met de CIA om hem te vermoorden. Sindsdien was alle stabiliteit zoek. Ik betwijfel sterk dat dit zich zal herhalen. Een francofone elite die een unitair België voorstaat is lang verleden tijd. Laten we er dus maar vlug aan beginnen. Waasland onafhankelijk!

woensdag 12 mei 2010

Kerk, Koning en Kapitaal

Traditioneel gesproken zijn Kerk, Koning en Kapitaal de dominante instituties van België. Wat de Kerk betreft kunnen we het stilaan eens worden dat het niet zo'n fantastisch gegeven is. Het behoeft weinig argumentatie dat we onderwijs, ziekenhuizen en zo meer ook kunnen voorzien zonder een religieuze inslag. Dat de Paus in de Hitlerjügend zat is weinig opzienwekkend. Gezien de geschiedenis van fascisme (inclusief nationaal-socialisme) en katholicisme (of christendom voor oog heeft voor de onderlinge rivaliteit), kunnen we stellen dat de laatste meer doden en wreedheden op haar geweten heeft. We kunnen dit wijten aan de lange duur van de Kerk en haar capaciteit om lange tijd te overleven. Of aan het selectief verwijt van personencultussen. Indien men echter inquisities en dergelijke in het achterhoofd houdt... Men zou op een duur meer bevreesd zijn van een nazi die een ex-paus blijkt te zijn.

Wat de Koning betreft kan ik kort zijn. Wanneer ik naar The West Wing kijk, denk ik soms: Ja, dat wil ik ook. Een republiek. Liefst met een toffe president opdat ik naar het schouwspel zou blijven kijken met vertrouwen. Maar wanneer we de sociale verworvenheden van republieken naast constitutionele monarchieën leggen, moeten we erkennen dat die laatste soms betere resultaten levert voor haar bevolking. Welke rol speelt de Koning? Geen enkele. Althans, dat is het doel. Het zou nefast zijn om al ons vertrouwen te leggen bij 1 persoon (of 1 partij wat dat betreft). Het is net omdat de Koning niets hoort te zeggen, dat de bevolking zelf het voortouw neemt. Zich mengt in politiek debat en zegt wat er te zeggen valt. Anders zijn er anderen met macht die achter de schermen alles regelen.

Dat brengt me naadloos bij de laatste bron van macht. Kapitaal. Geld is macht, dikwijls krachtiger dan enkele stemmen om de zoveel jaar. Het geldt constant op de financiële en economische markt. De virtuele parlementen beslissen welke beleidsmaatregelen hun gunstig zijn en welke geen verdere ondersteuning verdienen. In de politieke arena beslissen de mensen zelf wat rechten zijn voor iedereen en wat privileges zijn die enkel voor de kapitaalkrachtigen zijn (zoals luxe). Verlopig lijkt politiek beperkt te zijn tot partijpolitiek, maar enkel voor degenen die geloven in de goedheid en onbaatzuchtigheid van elites.

Het gaat natuurlijk niet over intellectuele elites, zij zijn slechts dienaren van de macht. Vroeger waren dit priesters. Tot voor kort waren het politici. En heden zijn het economen (niet zelden gaan zij de partijpolitiek in). Instituties hebben de neiging zichzelf in stand te houden. Zelfs wanneer zij hun nut niet meer kunnen bewijzen. Maar daarvoor waardeer ik hen niet. Ik waardeer hen omdat ze een voorbeeld zijn van hoe het niet moet. Als een duidelijk teken, wat er gebeurt met de samenleving, als je ze aan anderen overlaat.

Welk Proletariaat?

Soms hoort men wel eens dat vakbonden ouderwets zijn en niet van deze tijd. Ik ga op zich akkoord, maar dan is het patronaat des te archaïscher. Nu zou je kunnen stellen, ook dit neemt af.
Helaas, de verloonde bevolking neemt enkel toe. Persoonlijk denk ik niet dat de loonimpuls de beste motivatie is om mensen iets creatiefs te laten doen. Eventueel iets productiefs (zoals een robot of een computer). TED heeft een interessante lezing over motivatie wat dat betreft, maar het heeft geen zin die allen hier te posten. Laat ik er even wat Belgische statistieken bij halen.
Het mag duidelijk zijn, erg zelfstandig zijn we niet aan het worden. Vanwaar die ommekeer tussen 2003 en 2005 komt kan ik ook niet verklaren. Enkel toejuigen.

Sinds de verdubbeling van de werknemers (en in theorie werkgevers) zou men kunnen stellen dat iedere arbeider/bediende de helft zo veel moet gaan werken. De vrouwen zijn toegetreden tot de arbeidsmarkt. Indien iedereen dus evenveel blijft werken zal de werkgever geneigd zijn de helft zo veel per aangeboden stuk arbeid te betalen. Dit kan men dan weer counteren door te zeggen dat met de komende vergrijzing iedereen offers zal moeten maken, dus een inflatie van de arbeid(als verhandelbaar iets) zal ondergeschikt worden aan de enorme toename (niet enkel aan de aanbodszijde dus) van de vraag (naar arbeid).

Mensen langer doen werken zal hun vrij maken van de beknottende (failliete) overheid die anders in hun pensioenen moet voorzien. Wees onafhankelijk en verhuur jezelf! Dit valt echter minder in de smaak bij de vakbonden en andere grijsaards die te oud zijn om te doen waar ze goed in zijn. Ik moet wel akkkoord gaan met de werkgeversorganisaties wanneer ze stellen dat de lonen niet verder belast kunnen worden. De werklozen die hun inkomen krijgen van rente op hun kapitaal lijkt me een betere bron (slechts 0-15% ipv 38-48% zoals bij lonen).

Nu kan je wel stellen dat degenen die dat kapitaal vergaard hebben dat doen omdat ze zo goed met geld overweg kunnen en zo onvermijdelijk werk aanbieden waar er voorheen geen was (omdat ze winst willen maken en dat is goed). Maar de feiten spreken dit tegen. Minder werknemers betekent minder kosten en meer werknemers betekent elke werknemers minder betalen (of minder voorzien in veilige werkomstandigheden etc). Dat optimale allocatie het gevolg is van de zorgvuldige speculant die enkel op deze manier de markt vrij kan laten spelen getuigd van een naïeve instelling die zelfs Adam Smith niet deelt.

Vrije markten doen zich trouwens niet voor, behalve op de groentemarkt en op de beurs. En zelfs die gevallen komen slechts in de buurt van de heilige theorie. Ik ben de laatste die pleit voor centralisatie. Maar de eerste voor democratie. Over onze werk- en leefomgeving. Wat we de hele dag doen, waar we de hele nacht slapen. Dat zijn dingen waar de democratie het eerst zou moeten spelen. Niet omdat democratie zo iets fantastisch is, het is hooguit uit te stellen. Ze zijn met meer. Laten we dat beseffen, het niet bestrijden maar omarmen en mee leren omgaan.

dinsdag 11 mei 2010

God behoede mij van alle kwaad.

In de werelds't lijst van vreemdste rechtzaken staan er heel wat vreemde dingen.
Op nummer 14 staat de baptist die een contract met God had afgesloten om hem uit de problemen te houden zo lang hij maar bleef bidden. Ik zag ooit de film 'The Man who sued God' en vandaag zei men mij dat dit echt gebeurd was (ongeveer), maar dat de zaak onontvankelijk werd verklaard omdat God geen domicilie had in de VSA. Nummer 14 zoals ik het zal noemen, is de enige zaak die ik op 2 minuutjes google terugvond. Wie meer weet over de zaak of dergelijke voorvallen, laat gerust een comment achter. Het gaat hier niet om voetbalspelers die een kruisteken maken, maar om de juridische implicaties van godsgeloven.
Edit: Gevonden! Met dank aan Fien.

Buitenlands Beleid

Bron: Foreign Policy Morning Brief
Editie van vandaag. Slecht vertaald uit het engels.

Aquino wint in de Filipijnen.

Midden-Oosten

Azië

  • Rode shirt demonstranten Thailand weigeren om hun demonstratie te beëindigen tot de premier zich aanmeldt bij de politie.
  • Een spervuur van 18 Amerikaanse raketten doodt ten minste 14 vermeende opstandelingen in Noord-Waziristan.
  • De ministers van buitenlandse zaken van India en Pakistan zullen ontmoeten in juli om opnieuw vredesgesprekken op te starten.

Europa

Amerika

  • Duizenden demonstranten gingen de straat van Port-au-Prince op om de president Rene Preval te doen aftreden in de grootste politieke protesten sinds 12 jan.
  • Drie Guatemalteekse immigranten worden gezocht door de Amerikaanse immigratie-autoriteiten in verband met een bloedbad in 1982 in hun thuisland.
  • Het Amerikaanse Congres is begonnen aan hun hoorzittingen naar de oorzaak van de olievlek in de Golf van Mexico.

Afrika

  • Minister-president Morgan Tsvangirai van Zimbabwe ontmoet minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton in Washington in de hoop de Amerikaanse druk van de sancties op te heffen tegen zijn regering.
  • In de Centraal-Afrikaanse Republiek stemde het parlement om het mandaat te verlengen van president Francois Bozize.
  • Somalische piraten lieten een vrachtschip gaan nadat losgeld werd betaald.

-Door Joshua Keati